Με ποιες μορφές μπορεί η επαναστατική εμπροσθοφυλακή να παίξει το ρόλο της;
Στην πράξη υπάρχουν δύο τρόποι με τους οποίους η επαναστατική οργάνωση μπορεί να επηρεάσει τις μάζες: με τη δουλειά στις μαζικές οργανώσεις και με την άμεση προπαγάνδα. Αυτό το δεύτερο είδος δραστηριότητας πραγματοποιείται μέσω των εφημερίδων και των περιοδικών, των εκστρατειών των αιτημάτων και της ζύμωσης, των πολιτιστικών συζητήσεων, των δράσεων αλληλεγγύης, των διαδηλώσεων, των συνεδρίων και των δημόσιων συνελεύσεων. Αυτή η άμεση δουλειά, που μπορεί μερικές φορές να γίνει μέσω των δραστηριοτήτων που οργανώνονται από άλλους, είναι ουσιαστική για να αποκτήσουμε δύναμη καθώς και για να φτάσουμε σε ορισμένα τμήματα της κοινής γνώμης τα οποία αλλιώς θα είναι απρόσιτα. Είναι ύψιστης σημασίας η δουλειά και στους εργασιακούς χώρους και στην κοινότητα. Αλλά αυτό το είδος δουλειάς δεν δημιουργεί το πρόβλημα της γνώσης του πώς η «κατεύθυνση» μπορεί να αποφύγει να γίνει μια «δικτατορία».
Είναι διαφορετικό από τη δραστηριότητα μέσα στις μαζικές οργανώσεις. Αλλά πρώτα, ποιες είναι αυτές οι οργανώσεις; Είναι γενικά οικονομικού χαρακτήρα και βασίζονται στην κοινωνική αλληλεγγύη μεταξύ των μελών τους, αλλά μπορούν να έχουν πολλαπλάσιες λειτουργίες – υπεράσπιση (αντίσταση, αλληλοβοήθεια), εκπαίδευση (εκπαίδευση για την αυτοκυβέρνηση), επίθεση (αιτήματα σε τακτικό επίπεδο, απαλλοτρίωση ως στρατηγική) και διαχείριση. Αυτές οι οργανώσεις – συνδικάτα, επιτροπές αγώνα των εργαζομένων και άλλες – ακόμα και εάν έχουν μια από αυτές τις πιθανές λειτουργίες προσφέρουν μια άμεση ευκαιρία για δουλειά στις μάζες. Και καθώς επίσης υπάρχουν και οι οικονομικές δομές υπάρχουν και πολλοί λαϊκοί σχηματισμοί μέσω των οποίων η ειδική οργάνωση μπορεί να δημιουργήσει συνδέσμους με τις μάζες.
Αυτοί είναι, για παράδειγμα, πολιτιστικές ενώσεις για τον ελεύθερο χρόνο και σύνδεσμοι για την ευημερία στους οποίους η συγκεκριμένη οργάνωση μπορεί να βρει ενέργεια, συμβουλές και εμπειρία. Εδώ μπορεί να διαδώσει την επιρροή της με το να θέσει ανάλογα τον προσανατολισμό της και με τον αγώνα ενάντια στις προσπάθειες του κράτους και των πολιτικών να αποκτήσει την ηγεμονία και τον έλεγχο: παλεύοντας για την υπεράσπιση αυτών των οργανώσεων ώστε να μπορούν έτσι να διατηρήσουν το χαρακτήρα τους και να γίνουν κέντρα αυτο-κυβέρνησης και επαναστατικών κινητοποιήσεων, σπόροι της νέας κοινωνίας (γιατί τα στοιχεία της αυριανής κοινωνίας υπάρχουν ήδη στη σημερινή).
Μέσα σε όλες αυτές τις κοινωνικές και οικονομικές μαζικές οργανώσεις η επιρροή μας πρέπει να ασκηθεί και να ενισχυθεί όχι μέσω ενός συστήματος εξωτερικών αποφάσεων, αλλά μέσω της ενεργού και συντονισμένης παρουσίας των επαναστατών αναρχικών αγωνιστών μέσα σε αυτές – και σε υπεύθυνες θέσεις στις οποίες καλούνται σύμφωνα με τις δυνατότητες και την τοποθέτησή τους. Πρέπει να τονιστεί πάντως, ότι οι αγωνιστές αυτοί δεν πρέπει να αφεθούν να απορροφηθούν εκεί, αλλά να ασκούν καθαρώς διοικητικά καθήκοντα που να μην τους αφήνουν ούτε το χρόνο ούτε και την ευκαιρία να ασκήσουν μια πραγματική επιρροή. Οι πολιτικοί αντίπαλοι προσπαθούν συχνά να παράγουν φυλακισμένους των αγωνιστών επαναστατών κατ’ αυτό τον τρόπο.
Αυτή η εργασία της «διείσδυσης», όπως την ονομάζουν ορισμένοι, πρέπει να τείνει στο μετασχηματισμό της ειδικής οργάνωσης από μειοψηφία σε πλειοψηφία – τουλάχιστον από την άποψη της επιρροής. Οφείλει επίσης να αποφύγει οποιοδήποτε μονοπώληση, που θα κατέληγε στην κατοχή όλων των καθηκόντων – ακόμη και εκείνων της ειδικής οργάνωσης – που αναλαμβάνονται από τη μαζική οργάνωση ή, αντιθέτως, θα παρέδιδε την ηγεσία των μαζικών οργανώσεων μόνο στα μέλη της συγκεκριμένης οργάνωσης, παραμερίζοντας όλες τις άλλες απόψεις. Εδώ πρέπει να καταστεί σαφές ότι η ειδική οργάνωση επιβάλλεται να προωθεί και να υπερασπίζει όχι μόνο τη δημοκρατική και ομοσπονδιακή δομή και τον τρόπο δουλειάς της στις μαζικές οργανώσεις, αλλά και μια ανοικτή δομή – δηλαδή αυτή που καθιστά την είσοδο σε αυτή εύκολη για όλους όσους δεν είναι ακόμα οργανωμένοι, έτσι ώστε οι μαζικές οργανώσεις να μπορούν να κερδίσουν νέες κοινωνικές δυνάμεις, να γίνουν πιο αντιπροσωπευτικές και πιο ικανές να δώσουν στη συγκεκριμένη οργάνωση την πιο στενή πιθανή επαφή με τους ανθρώπους.